ประสบการณ์การสอบของแต่ละคนนั้นคงต่างกัน ผมมีเพื่อนหลายคนที่ไม่ได้สอบผ่านโดยการสอบครั้งแรก หรือตกมาแล้วหลายครั้ง ส่วนผมนั้นผ่าน Preliminary Exams มาได้โดยไม่ได้ตกเลย หลังจาก Prelim ก็ต้องเริ่มสอบ Upper Level Exams ซึ่งผมเริ่มต้นที่ Exam 5: Basic Techniques for Ratemaking and Estimating Claim Liabilities และหลังจากสอบเสร็จก็เริ่มอ่าน CAS Online Course 1: Risk Management and Insurance Operations
ผมสอบ Exam 5 ตอนเดือนตุลาคม 2014 แต่เนื่องจากว่าเป็นข้อสอบแบบเขียน คือต้องเขียนอธิบายทุกอย่าง ผลสอบจึงต้องรออีก 8 สัปดาห์ ส่วน Course 1 นั้นผมได้สอบตอนเดือนธันวาคม 2014 เป็นข้อสอบ Computer-Based Testing เหมือน Prelim จึงรู้ผลสอบตอนสอบเสร็จเลย
ผมสอบตก Course 1 โดยคะแนน 60-69% ซึ่งคะแนนผ่านก็คือ 70% หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ ผลสอบ Exam 5 ก็ออก และผมตกด้วยคะแนน 5 (คะแนน 6 คือผ่านเหมือน Prelim) สำหรับ Exam 5 นั้น บอกตามตรงว่าหลังสอบเสร็จผมคิดไว้แล้วว่าถ้าไม่ผ่านก็น่าจะได้ 5 และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ส่วน Course 1 นั้นบอกได้เลยว่าผิดคาดและผิดหวังจริงๆ
สิ่งที่ทำพลาด:
- Exam 5: 1 อย่างที่อยู่ใน Syllabus (Asset Share Pricing) นั้นได้โดนประกาศว่าจะอยู่ใน Syllabus เป็นครั้งสุดท้าย ผมเลยทะนงตัว เลยเลือกที่จะไม่อ่านบทนั้น เพราะคิดว่าไหนๆมันก็จะไม่มีอีกแล้ว เค้าคงไม่ถามในข้อสอบหรอก ซึ่งกลายเป็นความคิดที่ผิดมาก เพราะข้อที่คะแนนมากเกือบที่สุดกลายเป็นคำถามของบทนี้
- Exam 5: อีกอย่างหนึ่งใน Syllabus ผมก็คิดอีกว่าถ้าออก ก็คงไม่ใช่คำถามที่คะแนนเยอะ (Estimating ULAE) เพราะเป็นส่วนเล็กของหนังสือ ผมเลยทิ้งบทนี้แล้วไปใช้เวลากับบทอื่น แต่กลับเป็นคำถามคะแนนเยอะอันดับสองของทั้งข้อสอบ
- Course 1: ผมอยากบอกว่าผมประมาทจริงๆ ผมใช้เวลาเพียง 3 สัปดาห์ ในการอ่านหนังสือสำหรับสอบตัวนี้ แต่ผมไม่ได้ serious มาก เพราะคิดว่ามันคงง่าย ตอนสอบก็ไม่ได้คิดว่ายาก แต่มันเป็นคำถามชนิดว่าคำตอบข้อไหน ถูกที่สุด ซึ่งผมไม่ชอบคำถามพวกนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
บทเรียน
- อย่าประมาท ผมเป็นคนเข้าใจวิชาเลขง่ายมาโดยตลอด และเป็นคนที่เวลาเรียนจะตั้งใจเรียน แต่ไม่ตั้งใจอ่านหนังสือสอบ แต่ก็สอบได้ A มาโดยตลอด ก็เลยทะนงตัวเอง ไม่เตรียมพร้อมให้ดีสำหรับการสอบ Course 1
- อย่าคิดว่ามันจะไม่ออก ผมเคยทำแบบที่ผมทำกับ Exam 5 มาแล้วตอนสอบ MLC เพราะข้อมูลมันเยอะ เลยเลือกบางบทที่คิดว่าไม่ออกทิ้งไป ตอนนั้นบทที่ทิ้งไปมันไม่ออกจริงๆ ก็ถือว่าโชคดีไป แต่ถ้ามีเวลาก็ไม่ควรทำ อย่างน้อยก็ควรทำความเข้าใจให้พอไปได้ ไม่ใช่ทิ้งไปเลย
ข้อสองที่ว่าอย่าคิดว่ามันไม่ออก ผมก็เคยได้ยิน Dr. Krzysztof Ostaszewski พูดมาตั้งแต่ผมเรียนปีแรกแล้วว่าแกเคยโดน ทิ้งไปบทเดียว ก็พลาดไปคะแนนเดียวที่อยู่ระหว่างผ่านกับตก แต่ก็คิดว่ามันคงไม่เกิดขึ้นกับเราหรอก เพราะฉะนั้น คนอื่นก็อย่าทำผิดแบบผมนะครับ
Update 7/1/2015 ตอนนี้ผมสอบ Exam 5 เป็นครั้งที่ 2 ผ่านแล้วนะครับ :) แล้วก็สอบ Course 1 ผ่านตอนเดือนมกราคมแล้วด้วยครับ
Update 7/1/2015 ตอนนี้ผมสอบ Exam 5 เป็นครั้งที่ 2 ผ่านแล้วนะครับ :) แล้วก็สอบ Course 1 ผ่านตอนเดือนมกราคมแล้วด้วยครับ
บทความที่คุณเขียนทั้งหมดเป็นบทความที่มีค่ามาก ๆ ครับ ไม่ว่าจะสำหรับรุ่นน้องที่กำลังเรียนอยู่(เป็นนักศึกษา) และผู้ที่ทำงานแล้ว ในสายงานด้านนี้
ReplyDeleteขอบคุณมากๆครับที่เขียนบทความดี ๆ แบบนี้ และผมจะติดตามคุณไปตลอด
ขอบคุณครับ
Deleteสุดยอดเลยครับเสี่ยไอซ์
ReplyDeleteผมก็ตก Exam 6 มารอบนึงเหมือนกันครับ (ได้ score 3) ปัจจุบันนี้ผมกำลังทรหดอย่างหนักเพื่อสอบอีกครั้งให้ผ่าน จึงขอผ่านกลอนไว้เป็นกำลังใจแก่ทุกคน และเป็นที่ระลึกว่าครั้งหนึ่งก็มีความยากลำบากมหาศาล
ReplyDeleteเสียงลมครวญหวนไห้ในใจนี้
ยามราตรีโศกศัลย์จาบัลย์หมอง
ใจว้าวุ่นครุ่นคิดจนจิตตรอง
เนื้อหากองท่วมหัวทั่วอุรา
นิติศาสตร์กฎเกณฑ์มากล้นสัตย์
โอ้บัญญัติประกันภัยช่างหนักหนา
ตรากฎหมายคอยควบคุมทั่วพารา
ต้องศึกษาให้แม่นยำระกำใจ
สำนักงานคอยตรวจตราน่านับถือ
คอยจับมือชี้แนวทางอย่างยิ่งใหญ่
แต่กฎเกณฑ์ช่างซับซ้อนบั่นทอนใจ
อ่านเท่าใดยังไม่แจ้งกระจ่างครัน
งบการเงินสุดยุ่งเหยิงและซับซ้อน
ตัวเลขร้อยพันหมื่นชื่นชวนฝัน
ในนิทราคือฝันร้ายทุกคืนวัน
มาตรฐานใหม่เปลี่ยนผันทุกเวลา
ต้องตีความงบกำไรให้แตกฉาน
หนี้ประกันค่าความเสี่ยงจำเพียรหา
สำรองไว้เผื่อเคราะห์กรรมที่นำพา
คำนวณค่าที่ยังเฝ้ารอรับรู้
ความมั่นคงการเงินหลายมิติ
หลักทุนเสี่ยง MCT ยากไถถู
มีตัวแปรมากมายนักจักเชิดชู
ทุนที่ดูอาจไม่พอให้กังวล
เขียนแผนรับภัยพิบัติอันโหดร้าย
วิเคราะห์หมายความพินาศอาจจะพ้น
แต่ทดสอบอีกทีแทบอับจน
บริษัทตนล่มเมื่อใดไม่แน่ชัด
โอ้ชีวิตไกลห่างต่างถิ่นฐาน
ต้องซมซานขลุกตัวอ่านอย่างเคร่งครัด
โพ้นทะเลแคนาดาห่างเหินจัด
หลงในวัฏสงสารแห่งตำรา
หากเป็นคนแคนาดาคงง่ายนัก
แต่ข้าจักมิใช่ชนพาราเขา
เพียรศึกษาเท่าใดไม่บรรเทา
จนตัวเราพลีกายวายชีวา
สุดท้ายแลเหนื่อยนักจักถอยหลัง
อยากพักนั่งข้างบังอรเหมือนกลอนว่า
สายลมภูสั่นไหวไร่บ้านนา
อิงกายาเคียงเธออยู่คู่ชมเชย
โอ้ดวงใจใฝ่หาคราเหนื่อยล้า
อยากซบหน้าตรงอกอันผ่าเผย
แต่เนื้อหาเหลือหนาอึ้งถึงทรามเชย
จึงต้องเอ่ยถอนใจแล้วฝืนทน
กลางราตรีเงียบเหงาใจเหน็บหนาว
คำนวณยาวจนเหนื่อยล้าตาพาหม่น
ขอเพียงเธอคอยอยู่คู่กมล
วันสอบพ้นพี่จะกลับไปรับเธอ